Als ik aan tien mensen zou vragen wat dit schilderij betekent, dan denk ik dat ik tien verschillende verhalen zou horen. In de periode dat ik schilderde, heb ik vaak gedacht dat een schilderij een spiegel is, zowel voor de maker als de kijker…
Ik ben eens op een paranormale beurs geweest een werd ‘toevallig’ vier keer achter elkaar uit het publiek gekozen voor een korte demonstratie van de kwaliteiten van betreffende helderziende. Het waren vier totaal verschillende helderziende paragnosten of mediums en ik hoorde vier totaal verschillende verhalen over mij. Wat het mij echter leerde was dat deze verhalen geen waarheid over mijzelf verwoorden, maar eerder een interpretatie van wat anderen in mij zagen. Ik herkende zelfs iets van de betreffende helderzienden in deze verhalen. Het leerde mij verder om deze verhalen vervolgens door mijn eigen filter te halen en alleen eruit te halen wat bij mij resoneerde. Alles wat - in mijn ogen – niet van mij was, kon ik gewoonweg laten gaan. Ik trainde daardoor mijn onderscheidingsvermogen.
Wie dit plaatje ziet, ziet meestal of een oude vrouw of een jonge vrouw. Als ik dit plaatje zou laten zien aan fictief iemand die nog nooit mensen- of vrouwengezichten heeft gezien, zou diegene niet in staat zijn zowel de oude als die jonge vrouw te herkennen. Deze persoon zou geen referentiekader daarvoor ontwikkeld hebben.
Zo is het soms ook met het ontvangen van energetische boodschappen van de spirituele wereld. Voor compleet nieuwe informatie hebben we niet direct een referentiekader. Wat helpt om dat te ontwikkelen, is een onbevangen blik, een neutrale houding en nieuwsgierigheid naar het onbekende.
Toen Ernst en ik een keer nadachten over een probleem, kreeg Ernst spontaan tijdens de afwas een beeld in zijn geestesoog te zien van een geit. Een kleine geit. Dit klinkt als je het hardop uitspreekt echter als “kleinigheid” en daarmee begrepen we wat de spirits ons wilde zeggen over ons probleem dat we dus groter hadden gemaakt dan nodig. De taal van spirit is de taal van de verbeelding. In feite kennen spirits geen woorden, maar putten uit onze eigen verbeeldingskracht en zoals hierboven geschetst uit ons individuele referentiekader. Aangezien Ernst en ik visueel zijn ingesteld, houden van woordgrapjes en zijn meer ‘taalmensen’ dan wiskundig aangelegd, zijn dergelijke beeldende woordgrapjes én humor van onze spirits zeer gebruikelijk. Het vergde oefening en fouten, maar wij werden steeds handiger in het ontdekken van wat de spirits met zóveel liefde met ons willen delen en leren.
Energetische boodschappen zijn dus individueel afgestemd op de ontvanger. Je zou kunnen zeggen dat de ontvanger net als een radio afgestemd is op een bepaalde frequentie of een bepaald kanaal of channel. Dat verklaart de veelheid en variatie van gechannelde doorgegeven boodschappen uit de spirituele wereld. De diversiteit is prachtig hierin. Niemand heeft dé waarheid in pacht. We krijgen allemaal wat we aankunnen en soms mogen doorgeven. Als puzzelstukjes in een grote puzzel. Het is aan ons als lezer, kijker, luisteraar en voeler om hier - selectief - uit te halen wat voor onszelf belangrijk is om op dát moment te begrijpen. Ieder heeft zijn eigen (deel van de) puzzel.
Dan nog dit: in feite is iedereen in staat boodschappen te ontvangen vanuit de spirituele wereld, al zijn mensen natuurlijk wel verschillend. We zijn echter niet meer, minder, hoger of lager dan spirits. Wij zijn wel degenen die gekozen zijn of ervoor gekozen hebben een blinddoek voor te doen en als in een dropping in het donker de weg naar Huis weer terug te vinden. Kortom het spel hier op aarde in onze menselijke vorm te spelen. En nu weer - ondanks eeuwen van spirituele onderdrukking en hindernissen - te ontdekken dat wij spirituele wezens zijn met ongekende mogelijkheden. Geholpen met ongelofelijk veel aanwijzingen vanuit de spirituele wereld. En dat alles mogen we allemaal weer ontdekken in een tijd waarin we worden gezuiverd van het duister en kunnen afstemmen op het alsmaar toenemende krachtige goddelijke licht van de bron.
❤️ Vera ❤️